strona ""Pomóż mi"

Program "Przez teatr do serca dziecka" przeznaczony był 17-osobowej grupy dzieci i młodzieży z różnymi dysfunkcjami (upośledzenie umysłowe, dysleksja, ADHD, wady wymowy). W trakcie zajęć wykorzystano następujące formy pracy z dziećmi:

• drama,
  

• nowe rytmy,
  

• pedagogika zabawy,
  

• ćwiczenia dykcji, czyli pięknej wymowy,
  

• przygotowanie do konkursu recytatorskiego,
  

• poznanie twórczości różnych poetów i pisarzy polskich (baśnie, poezja),
  

• przygotowanie sztuki teatralnej (teatrzyk kukiełkowy) "Kot w butach" wg Jana Brzechwy,
  

• prezentacja przedstawienia kukiełkowego.
  

Działania podejmowane podczas naszych spotkań teatralnych obejmowały również metody pedagogiki zabawy. Zmierzały one do eliminacji lęku i wzmocnienia motywacji do uczenia się. Zabawy zaproponowane dzieciom sprzyjały aktywności wszystkich uczestników, posługiwano się różnymi środkami, takimi jak: słowo, gest, ruch, taniec, malowanie, dotyk, dźwięk. Proponowane sytuacje uczyły wypowiadania swoich uczuć i poszanowania innych, pomagały dostrzec wartość różnorodności członków grupy ze względu na różne doświadczenia, zdolności, umiejętności, wrażliwość, wyobraźnię i wiedzę.

Spośród bogatego repertuaru metod korzystaliśmy między innymi z:

• metod ułatwiających organizację sytuacji początkowych w grupie, poznanie się (powitania, lina, szatnia, itp.),
  

• metod rozluźniających i relaksujących,
  

• tańca integrującego,
  

• metody twórczego opracowani tematu (podróż wyobraźni, plakat dyskusyjny),
  

• gier dramowych,
  

• chusty Klanza.
  

Uczestnicy zajęć poprzez swój aktywny udział kształcili wyobraźnię, wyzwalali w sobie twórczą aktywność. Teatr uczy myślenia i sprawia, że stajemy się bardziej otwarci na świat i ludzi. Ale zanim nasi młodzi aktorzy wystapili na scenie, musieli uczyć się dykcji, czyli sztuki pięknej wymowy. Starali się uświadomić sobie, że za pomocą słów i zdań mogą wyrazić każdy stan emocjonalny, opisać krajobraz, opowiedziec sytuację. Warunkiem sprawnej komunikacji językowej jest przestrzeganie zasad dobrej wymowy, które dzieci mogły poznać podczas spotkań teatralnych. Nauczyły się, jak należy prawidłowo oddychać, jak panować nad głosem i jak mówić na scenie.

W trakcie warsztatów chętni uczestnicy przygotowywali się do udziału w konkursie recytatorskim "Spotkania z jesienna poezją", który byl organizowany na szczeblu powiatowym w Gimnazjum nr 1 w Bytowie. Po zapoznaniu sie z poezją o tematyce jesiennej i wybraniu odpowiednich wierszy, uczniowie przystapili do nauki recytacji. W konkursie wzięło udział 3 uczniów, zaprezentowali utwory Wisławy Szymborskiej, Jana Brzechwy i Kazimierza Ratajczaka. Występ przyniósł im ogromną satysfakkcję oraz radość nam i młodym aktorom.

Zanim przystąpiliśmy do przygotowania sztuki teatralnej, uczestnicy warsztatów otrzymali kilka lekcji na temat baśni różnych autorów polskich oraz znanych baśni świata. Wybrano "Kota w butach" wg opracowania Jana Brzechwy.  Inscenizacja jako twórcza interpretacja tekstu - oparta na umiejętnie kierowanej improwizacji dziecięcej, jest też drogą do zaspokajania potrzeb psychoruchowych dzieci. Zasadniczym etapem tej pracy były:

• wybór utworu,
  

• wydrębnienie dialogów,
  

• ćwiczenia czytania z podziałem na role,
  

• wybór techniki wykonania inscenizacji,
  

• zaprojektowanie i wykonanie rekwizytów lub kukielek i uproszczonych elementów dekoracji.
  

Pierwsza prezentacja tego przedstawienia odbyła się w Specjalnym Ośrodku Szkolno - Wychowawczym w Bytowie dla młodszej grupy uczniów, a w grudniu odbyła się prezentacja dla całej społeczności Ośrodka.

Zabawa jest naturalną działalnością dziecka, niezbędną w jego rozwoju. Nauka poprzez zabawę przynosi zarówno przyjemność, jak i pożytek. Dzieci opanowują pewne umiejętności i wiadomości nie nużąc się, nie zniechęcając do dalszej nauki. I taką właśnie zabawą jest inscenizacja, teatrzyk - jest w tym ruch, śpiew, przebieranie, naśladowanie kogoś innego, kreacja. W teatrze, w grze, można stać się każdym i wszystkim - można byc królem, wróblem, drzewem lub choćby jego szumem.

Zajęcia teatralne niosą korzyści dla wszystkich - wpływają na zgodne współżycie, na chęć okazywania pomocy, na rodzenie się umiejętności i współpracy w grupie. Ale są równiez korzyści dla jednostek - ośmiela je, daje wiarę w siebie, w swoje umiejętności, w poczucie, że "ja to też umiem, mogę, potrafię", co tak ważne jest dla późniejszego, dorosłego życia dziecka niepełnosprawnego.
Spotkania nasze dostarczyły również skutecznych zajęć rewalidacyjnych w zakresie wad wymowy i ćwiczenia pamięci. Rozwinęły wyobraźnię dzieci, otwartość, odwagę i śmiałość, były dopingiem do ciężkiej pracy, ropzbudzały ambicje, upór w dążęniu do celu. Poprzez inscenizację dzieci opanowały wiele treści, które podane w inny sposob mogłyby nie zagościc na dłużej w ich pamięci. Można pokusić się o stwierdzenie, że przez teatr rzeczywiście łatwiej trafić do serc naszych dzieci.

Program "Siedem kolorów tęczy, osiem dźwięków" oparty był na nowoczesnych metodach pracy z osobami niepełnosprawnymi, tzn. terapii przez sztukę i muzykoterapii. Różne formy artterapii pozwoliły dzieciom niepełnosprawnym zaakceptować siebie i innych. Twórczy kontakt ze sztuką był ważnym ogniwem w procesie rehabilitacji. Dzieci podczas zajęć odczuwały ogromną radośc tworzenia, cieszyły się z każdego sukcesu. Wspólne chwile spędzone z kolegami w różnym wieku i z różnymi dysfunkcjami zbliżyły ich do siebie i pozwoliły na wyzwolenie się ze smutnego świata izolacji. Dzieci widziały, że nie są same w swym cierpieniu, że inni też mają różne niepełnosprawności i nie znaczy to, że są w czymkolwiek gorsze od swoich zdrowych rówiesników. Wykorzystywano różne techniki plastyczne, takie jak: rysunek, malarstwo, rzeźbę, collage. Bardzo ciekawą dla uczestników była metoda malowania dziesięcioma palcami, która pobudza do samorzutnej aktywości dzieci z różnymi dysfunkcjami. Metoda ta pozwala również wyzwolić pozytywne postawy społeczne w grupie. Plastykoterapia byla idealną metoda dla uczestników skrytych, niesmiałych i wycofujących się z kontaktów społecznych. Analizując rysunek, terapeuta miał możliwość diagnozowania osoby bez zadawania pytań. W trakcie warsztatów muzykoterapii wykorzystywano w procesie terapeutycznym możliwości ludzkiego głosu, instrumenty muzyczne, płyty i kasety z nagraniami. Muzykoterapia jest jedną z najdoskonalszych metod, gdyż leczy nie tylko ciało, ale przede wszystkim duszę i koi ludzkie namiętności. Podczas wspólnych zajęc formułują się cechy osobowości takie jak: zdolności twórcze, wrażliwość, zdyscyplinowanie, systematyczność, kultura współżycia z grupą, uspołecznienie, moralność. W trakcie trwania programu uczestnicy mieli możliwość dokonania prezentacji swoich dokonań, biorąc udział w imprezach organizowanych przez Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy w Bytowie: w konkursie "Skutki uzależnień - Przestroga" oraz Targach Prac Dziecięcych "Pomysłowy Dobromir".